afdaling in een vulkaan krater.


Een unieke belevenis op IJsland.
Deze zomer,(2012) zal de allereerste rondleiding in de slapende Thrihnukagigur vulkaan worden georganiseerd.

Door snuffelen op internet kwam ik deze site tegen. De kans om hier aan mee te doen wilde ik mij niet laten ontgaan en heb mij direct aangemeld.
15 Juni a.s. zal het gaan gebeuren, een
prachtige tocht naar het binnenste van een vulkaan.
De tour brengt ons letterlijk in een slapende vulkaan, door de bovenste kraterpijp en naar de bodem van de magmakamer – eens gevuld met dampende lava.
Beschreven als een “wonderland voor fotografen,” de vulkaan tour brengt ons in de diepte van een nationaal fenomeen zelden door de mens aanschouwd. Een 40 minuten durende wandeling brengt ons naar de krater van de vulkaan, gevolgd door een 120 meter afdaling naar de bodem in een open kabel lift.
Thrihnukagigur Volcano is voor het laatst uitgebarsten ca. 4000 jaar geleden en vertoont geen tekenen om weer tot leven te komen binnen afzienbare tijd, het zal dus voor bezoekers veilig zijn.
De tour is alleen beschikbaar van 15 juni tot eind augustus deze zomer – en waarschijnlijk nooit meer in deze unieke vorm.
De drie kraters zijn markante punten, op de rand van het hoogland, ongeveer 20 km ten zuidoosten van de hoofdstad Reykjavik.
Het meest oostelijke van de drie pieken is een kleine sintelkegel. In de top van deze kegel is een trechtervormige opening, ongeveer 4 x 4 m breed, de ingang van een grote 120 m diep, flesvormige vulkanisch gewelf, met een afmeting van 50 x 70 m aan de onderzijde.

De schoonheid van de krater bestaat vooral uit de verschillende verkleuringen gevonden op de zijwanden en haar enorm en tot op zekere hoogte, intimiderend grootte. De afstand van boven naar beneden is zo groot dat het Vrijheidsbeeld van NYC goed in de kamer zou passen.
De tour, in de vulkaan, wordt beheerd door 3H Travel, een touroperator  met volledige vergunning in IJsland. De eigenaars onderzoeken de mogelijkheden voor het maken van een  tunnel naar de magma kamer van de Thrihnukagigur vulkaan om deze daarmee voor iedereen toegankelijk te maken.

De tour operatie deze zomer is uitsluitend ten behoeve van onderzoek en ontwikkeling. Er zal een studie worden uitgevoerd, in kaart brengen van de ervaring van alle bezoekers en hun visie op de vulkaan als een attractie.

U vraagt ​​zich misschien af waarom deze tour nu pas wordt aangeboden (en niet eerder) en alleen voor deze korte periode. Nou, er is een geldige reden.
Het idee de Thrihnukagigur vulkaan voor het publiek toegankelijk te maken werd voor het eerst officieel gepresenteerd in 2004 door Arni B. Stefansson, een grot onderzoeker, arts en – vanaf dat moment – ondernemer. Tot die tijd wisten zeer weinig mensen dat een fenomeen als dit (een vulkaan met een open ingang) bestond in IJsland, en dat ook nog eens op  slechts 30 minuten rijden van de hoofdstad!
Om een ​​lang verhaal kort te maken, werd het idee goed ontvangen – in feite zo goed dat een non-profit bedrijf, Thrihnukar ehf, werd opgericht in 2005, ondersteund door diverse partijen uit de publieke en private sector.

Het belangrijkste doel van het bedrijf is het plannen, uitvoeren en uiteindelijk de evaluatie van de beste manieren om de vulkaan te bereikbaar te maken.Een aspect van deze kwestie is de beslissing om de tour op deze website te promoten voor slechts de korte periode van enkele weken in de zomer van 2012, met een strikt maximum capaciteit per dag. We willen de sensitieve omgeving van de vulkaan beschermen.
Het plan is om een tunnel te maken van de oppervlakte die zal leiden naar de magma kamer. Via deze tunnel, zullen de bezoekers naar een uitkijkplatform kunnen lopen in de krater van waaruit de enorme omvang van de kamer kan worden bekeken. Een milieueffect beoordeling wordt op dit moment uitgevoerd en alle vergunningsaanvragen zijn in behandeling.

Ik zie er geweldig naar uit.
Bekijk een leuke impressie over de krater van de vulkaan Thrihnukagigar

wordt vervolgd!

Het vervolg:

“Inside the Volcano”
Voor de eerste keer in de geschiedenis, hebben reizigers de mogelijkheid om een vulkaan aan de binnenzijde te verkennen. De Thrihnukagigur vulkaan, gelegen op 30 km oostelijk van Reykjavik is de enige plek op aarde waar het mogelijk is om de magmakamer aan de binnenzijde te bekijken.

Als reisbegeleider van de NKC groepsreizen hebben wij ons hart verpand aan IJsland. Voordurend zijn wij dan ook actief bezig deze reis, die we dit jaar voor de tiende keer hebben georganiseerd, te verbeteren. Tijdens de reis, maar ook op internet, ontdek ik steeds weer mooie plekjes waar we onze deelnemers op kunnen attenderen.

Zo ook ontdekte ik enige dagen voor ons vertrek dit jaar op internet de site: www.insidethevolcano.com

De uitbarstingen van de Eyjafjallajökull in 2010 en de Grímsvötn in 2011 heeft de aandacht van nagenoeg de gehele wereld op IJsland gericht. Dergelijke erupties kunnen uiteraard ook invloed hebben op onze reis, vandaar dat ik een verhoogde belangstelling heb voor vulkanen. Ditmaal ging het mij om de meerwaarde die een bezoek aan de magmakamer van een vulkaan voor onze medereizigers zou kunnen betekenen.
Uniek.

Wat is zo bijzonder aan de Thrihnukagigur. (drie toppen vulkaan) Na het stoppen van een eruptie van een vulkaan zal de vloeibare lava in de magmakamer en krater stollen daardoor zal er een massieve kern ontstaat. De wetenschap heeft nog niet kunnen doorgronden wat de reden is dat de lava in de Thrihnukagigur niet is gestold maar teruggestroomd naar het binnenste van de aarde.
Wanneer.
Nog is het niet zo ver dat iedere toerist af kan dalen, het is nog slechts in de onderzoekfase. In het kader van het haalbaarheid onderzoek zou alleen in de periode van 15 Juni t/m 31 Juli  2012, 4 groepen van 15 personen per dag deel kunnen nemen. De uiteindelijke bedoeling is om een tunnel te boren naar de magmakamer, eindigend op een platvorm, van waar uit de bezoekers het kunnen bekijken. Het wachten is op de vergunning van de overheid, die naar verwachting aan het eind van dit jaar verstrekt zal gaan worden. Uitvoeren van de plannen zal dan nog bijna twee jaar gaan duren, dus op z’n vroegst zullen we in 2014 kunnen genieten van deze adembenemende onderaardse wereld.Ettelijke mailtjes waren er voor nodig om een tour te reserveren. De meeste dagen waren inmiddels volgeboekt, maar uiteindelijk is het me toch gelukt om op de eerste dag een plaatsje in de tweede groep te krijgen.

De tour.
Op de parkeerplaats van het ski gebied Blàfjàll parkeren we onze kampeerauto en wachten groep gaan we aan de wandel. We steken de weg over in duiken gelijk het ruige lavaveld in. 3 km scheiden ons van de 3 kraters. De route is uitgezet met rode paaltjes en het terrein bestaat uit met mos begroeide keien, soms moeten we een diepe scheur in de bodem oversteken. Ook passeren  we korte stukjes Lavatubes. Aangekomen in het basiskamp krijgen we allen een soort harnas omgegord en een helm met een lamp op het hoofd. Na de instructie lopen we tegen de 35 m hoge vulkaankegel op, het pad is nu afgezet met touwen om te voorkomen dat we te dicht langs de opening lopen en daarbij stenen naar beneden zouden kunnen schoppen. Dit is uiteraard niet zo prettig voor de mensen die reeds beneden zijn. Over de krater is een arm van een torenkraan geplaatst, waar de lift aan hangt. “Lift” is een beetje groot woord in dit verband, het is vergelijkbaar met een lift die glazenwassers gebruiken voor de ramen van hoge flatgebouwen. Via een loopbrug lopen we er naar toe, maar eerst worden we met een “safety line” vastgekoppeld aan de brug en eenmaal in de lift zit je ook daar weer vast. Als je het al zou willen, naar beneden springen is er dus niet bij. Veiligheid heeft hoge prioriteit bij de organisatoren. En daar gaan we  dan. Langzaam zakken we naar beneden. Het eerste stuk moeten we helpen de lift wat van de kraterwand af te drukken om niet klem te komen zitten in de nauwe “Bottleneck”. Steeds donkerder wordt het en in het schijnsel van onze hoofdlampen zien we de wanden aan ons voorbij glijden. Zeer afwisselende kleuren en formaties zien we. Door onvoorstelbaar geologisch geweld en immens hoge temperaturen zijn de wanden hier en daar als gepolijst, verderop bestaat het weer uit sintels met prachtige psychedelische kleuren. Duidelijk is te zien dat het gesmolten lava op sommige plaatsen kleine stalactieten heeft achtergelaten. We passeren een “Blowhole”, smalle koker-vormige tunnels waar tijdens de eruptie hete gassen uit ontsnapten. Steeds verder wijken de wanden terug, de krater is flesvormig, bij de opening heeft het een doorsnede van ca. 4 meter waarna het na 40 m steeds breder wordt. Op de bodem, 120 meter lager, heeft het de afmeting van 49×70 meter. Na een afdaling van ca 10 minuten landen we aan op de bodem, die bezaaid is met grote en kleinere keien in de meest wilde kleuren. Ruim een half uur klautert ons groepje hier overheen, genietend van dit unieke gebeuren. Tot nu toe waren alleen vulkanologen, speleologen en wetenschappers in de gelegenheid dit fenomeen te aanschouwen. Het is voor mij een vreemde en emotionele ervaring hier op deze plaats te zijn, waar 4000 jaar geleden een smeltkroes van gesmolten gesteente uit het binnenste van de aarde naar buiten werd gestuwd. De beelden die we allen hebben gezien van de immense eruptie van de  Eyjafjallajökull komen terug op m’n netvlies, Terug naar boven, het zonlicht tegemoet voel ik me klein, heel klein.

Deze afdaling zal ik me altijd blijven herinneren als het hoogtepunt van deze reis. Voordat we terug wandelen naar de auto’s worden we in het basiskamp nog getrakteerd op een bord IJslandse groente soep en wisselen we onze ervaringen uit met ons groepje en met de nieuwkomers die de harnassen en helmen van ons overnemen.

Joop Cley Zuidhorn. 3 Aug. 2012